စမတ္ကတ္ တစ္ခုဆိုသည္မွာ ခ်စ္ပ္တစ္ခု ထည့္သြင္းထားတဲ့ security token တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ စမတ္ကတ္မ်ားဟာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ဒ႐ိုင္ဘာ လိုင္စင္တစ္ခုရဲ႕ အရြယ္အစားနဲ႔ တူညီၿပီး သတၱဳ ဒါမွမဟုတ္ ပလတ္စတစ္နဲ႔ ျပဳလုပ္ထားပါတယ္။ ဒီကတ္ေတြဟာ reader တစ္ခုထံ လက္နဲ႔တိုက္႐ုိက္ ထိေတြ႕ၿပီး အသံုးျပဳႏိုင္သလို Near Field Communication (NFC) ကဲ့သို႔ေသာ အကြာအေဝး တိုေတာင္းတဲ့ ႀကိဳးမဲ့စနစ္ ခ်ိတ္ဆက္မႈ စံသတ္မွတ္ခ်က္ တစ္ခုကေန တစ္ဆင့္လည္း အသံုးျပဳႏိုင္ပါတယ္။
စမတ္ကတ္ တစ္ခုေပၚမွာရိွတဲ့ ခ်စ္ပ္ဟာ microcontroller ခ်စ္ပ္တစ္ခု ျဖစ္ႏိုင္သလို embedded memory ခ်စ္ပ္တစ္ခုလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ စမတ္ကတ္ေတြကို လိမ္လည္လွည့္ျဖား သူမ်ားရဲ႕ရန္က ကာကြယ္ႏိုင္ရန္အတြက္ ရည္ရြယ္ျပဳလုပ္ထားၿပီး in-memory အခ်က္အလက္မ်ားကို ကာကြယ္ရန္အတြက္ encyrption ကို အသံုးျပဳပါတယ္။ Microcontroller ခ်စ္ပ္တစ္ခုပါဝင္တဲ့ ဒီကတ္ေတြဟာ on-card processing လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ျပဳလုပ္ႏိုင္ၿပီး ခ်စ္ပ္ရဲ႕ memory မွာ အခ်က္အလက္ ထည့္သြင္းျခင္း၊ ဖ်က္ျခင္းနဲ႔ လည္ပတ္လုပ္ေဆာင္ ျခင္းတို႔ကို ျပဳလုပ္ႏုိုင္ပါတယ္။
စမတ္ကတ္ေတြကို ပထမဆံုး သံုးစြဲခဲ့တာကေတာ့ Telecarte ျဖစ္ပါတယ္။ Telecarte ဟာ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္မွာ စတင္ခဲ့တဲ့ ျပင္သစ္အခေပး ဖုန္းေတြမွာ ေငြေပးေခ်ႏိုင္တဲ့ တယ္လီဖုန္းကတ္ တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ယခုအခါမွာေတာ့ စမတ္ကတ္ေတြကို ေနရာတိုင္းမွာ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ၿပီျဖစ္သလို magnetic stripe ကတ္နည္းပညာ ေနရာမွာလည္း လ်င္ျမန္စြာ အစားထိုးလာ ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
Post a Comment