စာမေပၚသူမ်ားအတြက္ ဦးစားေပးေရးသားလိုက္ေသာ
ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမွ အခ်ဳပ္က်
ဝိဥာဥ္မ်ား
(ျဖစ္ရပ္ဆန္းၾကယ္)
စာေရးသူ - ထီးကေလး
(ရင္နွင့္ ရင္း၍ ေရးသားသည္)
ဘၾကီးေအာင္ရဲ့ ေျပာျပခ်က္
တစ္ေန႔တစ္သ၌ ကြ်န္ုပ္သည္
ကြ်န္ုပ္ေနထိုင္ရာ ျမိဳ႕နယ္ျဖစ္ေသာ ေျမာက္ဥကၠလာပျမိဳ႕နယ္၊ ဌ ရပ္ကြက္ထဲမွ ကိုဟန္စိုးရဲ့ေရႊအိုး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေလးအတြင္း၌ တစ္ကိုယ္တည္းထိုင္လ်က္ ေသာက္ေနၾကျဖစ္ေသာ ေပါ့စိမ့္လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္အား ကိုဟန္စိုးကိုယ္တိုင္ပင္လ်င္ လာေရာက္ခ်ေပးခဲ႔ျပီး စီးကရက္တစ္ပြဲအား မွာယူခါ ဇိမ့္က်က်ထိုင္မည္ဟု ၾကံရြယ္ထားခဲ႕သည္။ ထိုဆိုင္ေလးဟာ အင္မတန္မွ ေလဝင္ေလထြက္ေကာင္းျပီး ဆိုင္ရွင္အညာသား ကိုဟန္စိုးသည္လည္း အလြန္ပင္သေဘာေကာင္းသည္ေၾကာင့္ ထိုဆိုင္ေလးဟာ လူသူမပ်က္အျမဲရွိေနတတ္သည္။ ထိုေန႔ဟာ ကြ်န္ုပ္အဖို႔ အားလက္ေသာေန႔ရက္ေလးပင္ ျဖစ္သည္ဟု သတ္မွတ္ထားနိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ညေနေဆာင္းခ်ိန္ျဖစ္ျပီး အခ်ိန္အားျဖင့္ မြန္းလြဲ(၃)နာရီေက်ာ္မွ် ရွိေနခဲ႔သည္။ ထိုအခ်ိန္ ကိုဟန္စိုးဆိုင္ဟာ လူသူနည္းပါးေသးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စိတ္ကူးယဥ္သမားျဖစ္သည့္ ကြ်န္ုပ္အဖို႔ အခ်ိန္ေကာင္းေလးပင္ျဖစ္ေခ်သည္။
စီးကရက္တစ္လိပ္အား မီးညိွလ်က္ ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ရႈိက္ေစရင္း အေဝးသို႔ေမ်ာ္ၾကည့္ေနမိ၏။ လူသြားလူလာဟန္ပန္းမ်ားအား ကြ်န္ုပ္ေလ့လာေနရင္း ဇာတ္လမ္းေကာင္းတစ္ပုဒ္အား ဖန္တီးနိုင္ရန္အေကာင္ထည္ေဖာ္မည္။ ထိုအခ်ိန္ ကြ်န္ုပ္၏ေဘးဝိုင္းသို႕လယ္ကုတံုးအက်ီအျဖဴမ်ားနွင့္ ခန္႔ခန္႔ညားညား လူၾကီးသံုးဦးေရာက္ရွိလာျပီး က်ယ္ေလာင္ေသာ စကားသံတစ္ခ်ိဳ႔ၾကားလိုက္ရသည္။ တည္ျငိမ္ေသာစိတ္အား ေမြးျမဴထားသည့္ ကြ်နု္ပ္အဖို႔ ေယာက္ယပ္ခတ္သြားေစျပီး ထိုလူၾကီးသံုးဦးအား မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လ်က္ ကြ်န္ုပ္ၾကည့္မိေခ်သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုလူၾကီးသံုးဦးမွာမူ ကြ်န္္ပ္အား ဖုတ္ေလသည့္ငပိ ရွိေလသည္ေတာင္ မထင္ထား ေျပာလက္စ စကားမ်ားကိုပင္လ်င္ က်ယ္ေလာင္စြာဆက္လက္ေျပာဆိုေနခဲ႔ျပီး…
ထိုလူၾကီးသံုးဦးထံမွ စကားသဲ႔သဲ႔ ၾကားလိုက္ရသည္က
ခင္ဗ်ားအမွဴသည္ကေတာ့ ခင္ဗ်ားကိုေတာ္ေတာ္ေလး ေက်းဇူးတင္ေနမွရွာမွာပဲ
ေအးဗ်ာ … မရွိပါဘူးဆိုမွ အကုသိုလ္ကတတ္ေသးတယ္ေလ သူတို႔လဲ သနားပါတယ္ အဲ႔ဒီအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္တည္းရဲ့ လုပ္စားနဲ႔ မွီခိုစားေသာက္ေနရတာ
ေတာ္ေတာ္ရက္စက္တဲ႔သူေတြဗ်ာ … ကန္ေတာ့ပါေစရဲ့ နားနဲ႔မနာ မဖဝါးနဲ႔သာ နာပါေတာ့ ဒီကိစၥအခ်ိန္ခဏေလးအတြက္နဲ႔မ်ား ဒီလိုအမႈ႕မ်ိဳးကို က်ဴးလြန္းရတယ္လို႔ တကယ္ပဲဗ်ာ
ဟုတ္တယ္ကိုယ့္လူတို႔ေရ အသတ္ခံရတဲ႔ အမ်ိဳးသမီးက ေအးေအးေဆးေဆးေနတတ္တာ သူ႕မိသားစုကို သူပဲလုပ္ေကြ်းေနရွာတာ ေဟ့ာ့ေဟာ့ရမ္းရမ္းလည္းမရွိဘူး
ဒါနဲ႔ေနပါဦးဗ် ဘယ္လိုကေန ဘယ္လိုစျဖစ္ၾကတာတုန္း
စက္ရံုရွင္ပိုင္ရွင္ ကိုရီယားသူေဌးေပါ့ ေကာင္မေလးကို ခဏခဏရိသဲ႔သဲ႔လုပ္ေနတာၾကာျပီး အလုပ္သမားေတြကလဲ သတိထားမိၾကတယ္ … အခင္းျဖစ္တဲ႕ေန႔က ေကာင္မေလးကိုသူ႔ရံုးခန္းထဲ ခဏလာပါဦးဆိုျပီး အဓမၼၾကံသတ္ပစ္ခဲ႔တာ ျပီးေတာ့ သူ႔မန္ေနဂ်ာနဲ႔ နွစ္ေယာက္တူတူ အေလာင္းကိုေဖ်ာက္ပစ္ထားတယ္ေလ အဲ႔ဒီက အလုပ္သမားေတြ ေျပာပံုအရ ေကာင္မေလးရဲ့ ဝိဥာဥ္က အဲ႔ဒီစက္ရံုအိမ္သာအေနာက္မွာပဲ ရွိေနတာျဖစ္မယ္ အဲ႔ဒီေကာင္မေလးေပ်ာက္ျပီးတဲ႔ေနာက္ပိုင္း အိမ္သာတတ္တဲ႔ လူမွန္သမွ် သရဲအေျခာက္ခံရတယ္ဆိူျပီး ေျပာၾကတယ္ … ေနာက္ေတာ့ ဘယ္သူမွ အိမ္သာေတာင္ မတတ္ရဲၾကေတာ့ဘူး all night (ညပိုင္းအလုပ္ခ်ိန္)က်တဲ႔ အလုပ္သမားေလးေတြကလဲ ညဘက္ဆိုရင္ မြန္ျမင့္(ေသဆံုးသူ အမ်ိဳးသမီး) ကို စက္ရံုထဲမွာ ရိပ္ခနဲ ျဖတ္ခနဲ ေတြ႕ေတြ႕ေနတယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္ … အဲ႔ဒီေကာင္မေလး ေပ်ာက္ေနတာ တစ္ရံုလံုးလဲ သိေနတယ္ … သူ႔မိဘေတြကလဲ အေတြ႕ၾကံဳမရွိဘာမရွိဆိုေတာ့ ရဲစခန္းမွာလူေပ်ာက္တိုင္တာလဲ မရွိဘူး … စက္ရံုသူေဌးကလဲ သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ေဆာင္ျပီး ေငြေၾကးေထာက္ပံ႔ေပးေနတယ္ေလ ျပီးေတာ့ ေကာင္မေလးေပ်ာက္တဲ႔ ကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ျပီး မတိုင္မေတာဖို႔ ေျပာတယ္ … ေနာက္ေတာ့ ေကာင္မေလးဝိဥာဥ္က စက္ရံုမွာရွိတဲ႔ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြဆီကို အကူညီေတာင္းတယ္ ဒါေပမယ့္ လစ္လ်ဳဴရႈျပီးဘယ္သူမွ အကူညီမေပးရဲၾကဘူး သရဲေျခာက္တယ္ပဲထင္ေနတာ ေနာက္ေတာ့မွ အလုပ္သမားေလးတစ္ေယာက္ကို ဝိဥာဥ္ပူးျပီး သူအသတ္ခံထားရပါတယ္လို႔ ေျပာေတာ့တာပဲ အဲ႔ဒီအခါက်မွ စက္ရံုကအလုပ္သမားေတြ စုေပါင္ျပီး သက္ဆိုင္ရာကို တိုင္ၾကတာ
ေတာ္ေတာ္ယုတ္မာတဲ႔သူဗ်ာ အခုေရာ အဲ႔ဒီလူကို သတ္ဆိုင္ရာက ဘာအျပစ္ေပးလိုက္ျပီလဲ
လူသတ္မုဒိန္း အေလာင္းေဖ်ာက္ စြဲခ်က္ေတြနဲ႕ ၾကိဳးမိန္႔ေပးလိုက္ျပီး
ေကာင္းတယ္ …
က်န္ေသးတယ္ကိုယ့္လူေရ မေသမခ်င္းၾကိဳးမိန္႔ျပီးေတာ့ ဝိဥာဥ္ကို ေထာင္ဒဏ္အနွစ္(၂၀)ခ်ေသးတယ္
လူယုတ္မာေတြ ေကာင္းတယ္ အဲ႔ဒီလိုထိထိေရာက္ေရာက္ အေရးယူပစ္ရမွာ
ၾကားလိုက္ရသည့္ စကားမ်ားကိုပင္ ကြ်န္ုပ္တစ္ေယာက္ မသိမသာ နားေထာင္ေနမိရင္း လြန္စြာေဒါသထြက္မိ၏။ ကြ်န္ုပ္၏ ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္မ်ားျဖစ္ေသာ ဇာတ္ေကာင္ငါးေယာက္နွင့္မ်ား ထိုလူယုတ္မာမ်ားကို ေပးေတြ႔လိုက္ခ်င္ေသးသည္။ ထိုလူၾကီးသံုးဦးတည္းမွ အမႈေၾကာင္းအား အေၾကာင္းစံုရွင္းျပေနသူသည္ တရားလိုျပေရွ႕ေန တစ္ဦးသာလ်င္ျဖစ္ေစနိုင္သည္။ ထို႔ေနာက္ ထိုသူသံုးဦးသည္လည္း ဆိုင္ေလးအတြင္း၌ အတန္ၾကာထိုင္ျပီးသည့္ေနာက္ ထြက္ခြာသြားခဲ႔ျပီး ကြ်နိုပ္၏စိတ္အတြင္း၌ ဘဝမက်နိုင္ေသာ စကားတစ္ခြန္းအား ရင္၌ ရွိေနခဲ႔သည္။ ထိုစကားဟာ ေရွ႕ေနၾကီးေျပာသြားေသာ မေသမခ်င္းၾကိဳးမိန္႔ျပီးလ်င္ ဝိဥာဥ္အား ေထာင္ဒဏ္အနွစ္(၂၀)ဟူေသာ စကားပင္ျဖစ္ေခ်သည္။
ထိုစကားေၾကာင့္ ကြ်န္ုပ္ဘဝင္မက်နိုင္။ ၾကားခဲ႔ရဘူးသည္။ ထိုအေၾကာင္းနွင့္ပတ္သတ္ျပီး ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်းကေလးဘဝက သို႔ေသာ္ တိတိက်က်မသိခဲ႔ရေခ်။ ထိုအေၾကာငိးနွင့္ပတ္သတ္၍လည္း သတိမထားေမ့ေမ်ာေနခဲ႔သည္မွာ အတန္ၾကာခဲ႔ျပီး။ ယခုထိုလူၾကီးသံုးဦးထံမွ ထိုစကားအား ၾကားလိုက္ရသည္ေၾကာင့္ ကြ်န္ုပ္တစ္ေယာက္ ထိုအေၾကာင္းနွင့္ပတ္သတ္ျပီး တိတိက်က်ေလ့လာသိရွိခ်င္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုဟန္စိုးအား ပိုက္ဆံရွင္းေစခဲ႔ျပီး ညေန(၄)နာရီေက်ာ္မွ် ကြ်န္ုပ္အိမ္ျပန္ကာ ေရးမိုးခ်ိဳးျပီးသည္နွင့္ (ည)ရပ္ကြက္ ဧရာ(၁၅)လမ္းတြင္ရွိေသာ ကြ်န္ုပ္၏ ဘၾကီးေတာ္စပ္သူထံသို႔ အေရာက္သြားေစခဲ႔သည္။ ဘၾကီးသည္ ကြ်န္ုပ္အားျမင္လ်င္ ျမင္ခ်င္း
ဟ … ငါတူၾကီး … ထူးထူးျခားျခား ငါ့ဆီလာလည္လို႔ပါလား ဧကန္န မင္းမွာသိခ်င္စရာ အေၾကာင္းတစ္ခုခုေတာ့ရွိျပီနဲ႔တူတယ္
ဘၾကီးကေတာ့ေလ ထီးကေလးရဲ့ဘၾကီးလို႔ ေျပာစရာမလိုေအာင္ပဲ အကဲခတ္သိပ္ေတာ္တယ္
ဘၾကီးေအာင္ဟာ ကြ်န္ုပ္အေမနွင့္ အစ္ကိုအရင္းေတာ္စပ္သူ တစ္ဦးျဖစ္ျပီး အသက္အားျဖင့္ (၆၃)နွစ္မွ်ရွိေနခဲ႔သည္။ စိတ္ပ်ိဳကိုယ္နု ဘၾကီးေအာင္အဖို႔ အသက္အားျဖင့္ (၆၀)ေက်ာ္ေသာ္လည္း လူငယ္လူရြဟ္မ်ားနွင့္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေနတတ္သည္ေၾကာင့္ အခ်ိန္ျပည့္ ဘၾကီးေအာင္ဟာ နုပ်ိဳေနေလဆဲပင္။ ကြ်န္ုပ္နွင့္လည္း တူၾကီးအရင္းအခ်ာေတာ္စပ္ေစျပီး သူငဟ္ခ်င္းကဲ႕သို႔ သေဘာထားကာ အျမဲတေစ ေနာက္ေျပာင္ေနေလ့ရွိသည္။ ယခုအခါတြင္လည္း ဘၾကီးေအာင္၏ေျပာစကားေၾကာင့္ ကြ်နု္ပ္သည္လည္း ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ေလသံျဖင့္ ျပန္လည္ေျပာဆိုခဲ႔ရသည္။
ထီးေလး … မင္းမလဲ ေပ်ာက္ခ်က္သားေကာင္းေနလိုက္တာ ဘာေတြလုပ္ေနတုန္း
ၾကီးၾကီးေရ … နိုင္ငံေက်ာ္စာေရးဆရာၾကီးျဖစ္ခ်င္လို႔ ၾကိဳးစားေနတုန္းဗ်
ေအး … ဝါသနာကေတာ့ ေကာင္းတယ္ မင္းအေဖနဲ႔ငါ့ေယာင္းမက မင္းကိုစီးပၸားေရးပဲလုပ္ေစခ်င္တာေလ ျပီးေတာ့မင္းအရြယ္က အိမ္ေထာင္ျပဳလို႔ရေနျပီ ေငြရွာ ခ်စ္သူရွာေတာ့
ဟုတ္တယ္ၾကီးၾကီးရ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ကစီးပြားေရးထက္ စာေရးတဲ႔အလုပ္ကိုပဲ လုပ္ခ်င္တယ္ ဒီတစ္သက္သက္လဲ မိန္းမမယူေတာ့ပါဘူးဗ်ာ ထီးကေလးက ဒီပံုစံဒီအတိုင္းပဲေနမယ္ ဒါကို ၾကိဳက္တဲ႔မိန္းကေလးရွိတယ္ဆိုရင္ေတာ့ တစ္မ်ဳိုုးစဥ္းစားတာေပါ့ သူတို႔ၾကိဳက္ေအာင္လို႔ ေငြရွာ အလွပ အဲ႔ဒါေတြေတာ့ ေထြေထြထူးထူးလုပ္မေနေတာ့ဘူးၾကီးၾကီးရာ … မိန္းမမယူရင္ အေဖသလို … တစ္ကိုယ္လံုးကို ေရႊကြပ္ထားလို႔ရတယ္တဲ့ဗ်
ဟားဟား … ဒါေၾကာင့္ ေမာင္ျမင့္သိန္းက ေျပာတာကို မင္းကအေျပာေကာင္းေတာ့ ဆံုးမရဲ့ခက္တယ္တဲ႔ ကဲပါ … မင္းဘၾကီးဆီ လာရင္းအေၾကာင္းေလးပဲ ဆက္ေျပာၾက … ၾကီးၾကီးလက္ဖက္သြားသုတ္ေပးမယ္ မင္းလဲထမင္းစားျပီးမွ ေအးေဆးျပန္
စိတ္ခ်ၾကီးၾကီးေရ … ၾကီးၾကီးရဲ့ လက္ရာမစားရတာၾကာျပီးဗ် စားဦးမွာ
အေဒၚေတာ္စပ္သူ ဘၾကီးေအာင္၏ ဇနီး ကြ်န္ုပ္၏ၾကီးေတာ္ပင္ျဖစ္ေခ်သည္။ ငယ္လင္ငယ္မယားျဖစ္ေသာ္လည္း မည္သူ ခ်ိဳ႕ယြင္းသနည္းမသိ။ ယခုအခ်ိန္ထိ ကေလးမရနိုင္။ အသြင္တူ အိမ္သူျဖစ္၏ႎ။ တယ္လည္း မွန္ေပ၏။ ၾကီးၾကီးဟာလည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ျပီး ကြ်န္ုပ္အားလည္း သားအရင္တစ္ေယာက္ကဲ႔သို႔ ငယ္စဥ္ကတည္းမွ ထိန္းေက်ာင္းခဲ႕သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ယခုလည္း နီးလ်က္နဲ႔ေဝး မဆံုနိုင္လို႔ေဆြးဟူ၍ ဆိုရေလမလား ။ နီးနီးေလးနွင့္ ဘၾကီးအိမ္သို႔မေရာက္ျဖစ္ေသာ ကြ်န္ုပ္အားၾကီးေတာ္မွာ ေဖာ္ေရြစြာဆက္ဆံေစသည္။ ထို႔ေနာက္ဘၾကီးေအာင္နွင့္ စကားလက္ဆံုၾကေနရင္း ၾကီးေတာ္လာေရာက္ခ်ေပးသည့္ ေရေႏြးၾကမ္းအား အသင့္္ရွိေနသည့္ ခြက္အတြင္းသို ကြ်န္ုပ္ငဲ႔လိုက္ရင္း ဘၾကီးေအာင္ဆီသို႕ ဦးစြာလွမ္းေပးေခ်သည္။ သို႔ႏွင့္ဘၾကီးေအာင္ဟာ
ဆိုစမ္းပါဦး ငါတူၾကီးရ … ဒါနဲ႔မင္းက ဘာအေၾကာင္းသိခ်င္လို႔ လာေမးရတာတုန္း
အေၾကာင္းကေတာ့ အရင္တစ္ေခါက္ကလိုပဲ ဘၾကီးေရ … အရင္တစ္ေခါက္က ဘၾကီးသခၤ်ဳိင္းေရြ႕တဲ႔အေၾကာင္း ေျပာျပခဲ႔တယ္ေလ အခုေမးမွာက ရာဇဝဏ္မႈ႔အၾကီးၾကီးေတြ က်ဴးလြန္တဲ႔တရားခံေတြက္ုိ ေသဒဏ္ေပးျပီး ဝိဥာဥ္ကို ေထာင္ဒဏ္ပါခ်တယ္ဆိုတ႔ဲ အေၾကာင္း
ေဟး … အင္း … ပရေလာက ပရေလာက တယ္လဲဆန္းၾကယ္ပါလားေနာ္
ကြ်န္ုပ္၏စကားဆံုး ဘၾကီးေအာင္ဟာ သူ၏ဟန္ျဖစ္ေသာ နဂါးနီးေဆးေပါလိပ္အတိုအား မီးညိွလ်က္ တစ္ဖြာမွ်ရိႈက္ရင္း ေလသံခပ္ေလးေလးျဖင့္ အေဝးသို႔ေမွ်ာ္ၾကည့္လ်က္ ေျပာထြက္လာခဲ႔၏။ ထို႔ေနာက္ ေခါင္းအားတစ္ဆက္စက္ျငိမ့္လ်က္ ကြ်န္ုပ္ထင္၏ႎ ဘၾကီးေအာင္ဟာ ငယ္ဘဝဆီသို႔ တစ္ေက်ာ့ျပန္လည္ ေရာက္ရွိသြားေလျပီ။ ကြ်န္ုပ္အား သြားမေပၚသည့္အျပံဳးျဖင့္ စိုက္ၾကည့္လ်က္ျပံဳးလိုက္ျပီး
အင္း … ငါ့တူၾကီးကေတာ ေမးလိုက္ရင္ အစမ္းေတြခ်ည္းပဲ ေအးကြ … ျပစ္မႈအၾကီးၾကီးေတြ က်ဴးလြန္တဲ႔ရာဇဝဏ္သားေတြကို ေသဒဏ္ေပျပီးေတာ့ ဝိဥာဥ္ကိုပါ အခ်ဳပ္ခ်တယ္ဆိုတာ တကဟ္ရွိတာေပါ့ကြ
လြန္းခဲ႔တဲ႔ နွစ္ေပါင္း(၃၅)နွစ္ဝန္းက်င္ေလာက္က ဘၾကီးဝန္ထမ္းဘဝနဲ႔ သာယာဝတီဘက္မွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရတယ္ ရာထူးကေတာ့ ေထာင္မွဴးေပါ့ေလ ဘၾကီးက အလုပ္ၾကိဳးၾကိဳးစားစားလုပ္ခဲ႔တယ္ အဲ႔ဒါေၾကာင့္လဲ တကယ္လုပ္ရင္ တကယ္ျဖစ္လို႔ ဘၾကီးအသက္(၂၉)နွစ္ေလာက္မွာ ေထာင္မွဴးၾကီးရာထူးရခဲ႔တယ္ အဲ႔ဒီအခ်ိန္တုန္းက မင္းၾကီးၾကီးနဲ႔ေတာင္ ဘၾကီးမညားေသးဘူး လူပ်ိဳဘဝတုန္းကေပါ့ လူသတ္မုဒိန္း အေလာင္းေဖ်ာက္ ျပီးေတာ့ အဲ႔ဒီကာလတုန္းကဆို သာယာဝတီဘက္မွာ လူဆုိးလူမိုက္ တအားေပါတာ … ျမိဳ႕နာမည္ကသာ သာယာဝတီျမိဳ႕ တကယ္တမ္းၾကေတာ့ အျမဲတမ္း ရာဇဝဏ္မွႈေတြနဲ႔ျပည့္ေနခဲ႔တာပဲ မိုးသီ … အဲ႔ဒီလူက အသက္(၅၀)ေလာက္ရွိျပီ တစ္ခ်ိန္တုန္းက ဓားျပဘိုေပါ့ … လူသတ္၊ ဓားျပတိုက္၊ အဓမၼၾကံ ေတာ္ေတာ္ဆိုးဆိုးရြားေတြ လုပ္ခဲ႔တာ ေနာက္ေတာ့ လူေကာင္းဘဝေရာက္ျပီး သာသနာျပဳေနတဲ႔အခ်ိန္ၾကမွ အဖမ္းခံရတာပဲ
အဲ႔ဒီလူကို အရင္မေကာင္းမႈေတြနဲ႔ သက္ဆိုင္ရာက အေရးယူခဲ႔တယ္ ျပစ္မႈကေတာ့ ေသဒဏ္ ဒါတင္မကေသးဘူး … ဝိဥာဥ္ကိုပါ … ေထာင္ဒဏ္(၇)နွစ္ခ်ခဲ႔တယ္ ဘၾကီးကလဲ ေထာင္မွဴးေပါက္စဆိုေတာ့ ဝိဥာဥ္ကိုေထာင္ခ်တဲ႔ အျဖစ္မ်ိဳး တစ္ခါမွ မၾကံဳခဲ႔ဖူးေသးဘူး … မိုးသီးကိုေသဒဏ္ေပးျပီး ဝိဥာဥ္ကိုေထာင္ခ်တဲ႔ အလွည့္ၾကေတာ့ ဘၾကီးကေထာင္မွဴးျဖစ္ေနျပီ အဲ႔ဒီမွာ သတ္ဆိုင္ရာရဲအရာရွိတစ္ေယာက္ ေရာက္လာျပီး မိုးသီးကိုၾကိဳးမိန္႔ေပးခဲ႔တဲ႔ ၾကိဳးကြင္းရယ္ ျပီးေတာ့ သူ႕အဝတ္အစား အႏြမ္းေလးတစ္ထည္ရယ္ လာေပးတယ္ … သူ႕ကိုဝိဥာဥ္အခ်ဴပ္ခန္းထဲ ထည့္ထားေပးပါ …
အဲ႔လိုေျပာတယ္ … ဘၾကီးလဲ သင္တန္းဆင္းအေတြ႕ၾကံဳေလးနဲ႔ သီးသန္႔ဝိဥာဥ္အခ်ဳပ္ခန္းထဲမွာ အဲ႔ဒီပစၥည္းအကုန္လံုး ထည့္ထားခဲ႕တယ္ … သူတို႔ကလဲ လူေတြလိုပဲ တန္စီးဆိုတာရွိတယ္ … ဝိဥာဥ္ဘဝနဲ႔ ေထာင္သက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ခ်ခံရတဲ႔ ဝိဥာဥ္ကပဲ အခ်င္းခ်င္း နိုင္ငံေတာ္အမိန္႔နဲ႔ ျပန္အုပ္ခ်ဴပ္ခိုင္းထားတာ တန္းစီးကလဲ ဆိုးတယ္ … အဲ႔ဒီဝိဥာဥ္တန္းစီးက ေထာင္မွဴးတစ္ေယာက္တည္းကိုပဲေၾကာက္တယ္ … ဝန္ထမ္းအသစ္ေလးေတြေပါ့ … သူတို႔ဆိုရင္ ေန႔လည္ဘက္ အခ်ုုဳပ္ခန္းဘက္ကို ကိစၥတစ္ခုခုနဲ႔သြားျပီးဆိုရင္ ခဏခဏအေျခာက္ခံရတယ္ … ဝိဥာဥ္ေတြကေတာ့ စေနာက္တာပဲျဖစ္မယ္ … သူတို႔ကိုလဲ အဲ႔ဒီလိုမေျခာက္လန္႔ဖိုု႔ ေထာင္မွဴးက ျခိမ္းေျခာက္ေျပာရတယ္ … မရရင္ ၾကိုဳးကြင္းနဲ႔အဝတ္ကို က်ိန္ဒဏ္ေပးရတယ္ … အဲ႔ဒီလိုဆံုးမမွ သူတို႔ကလဲ ေၾကာက္တာေမာင္ေရ …
ေမာင္ထူးဆိုတဲ႔ ရဲဘတ္ဝန္ထမ္းေလးဆိုရင္ ခုနွစ္ရက္ေလာက္ ဖ်ားသြားရွာတယ္ … ဝိဥာဥ္အခ်ဳပ္ခန္းဘက္ကို ဘၾကီးက ကိစၥတစ္ခုနဲ႔ ခိုင္းလိုက္တယ္ … ျပီးေတာ့ ဘၾကီးလဲ အလုပ္ကိစၥေတြေပၚလာတာနဲ႔ ခိုင္းထားတဲ႔ ေမာင္ထူးကိုေမ့ေနတယ္ ညေနေစာင္း ဘၾကီးအိမ္ျပန္ခါနီးမွ ေမာင္ထူးကို သတိရတာနဲ႔ အခ်ဳပ္ခန္းဘက္သြားၾကည့္ေတာ့ မိုးသီးရဲ့ အခ်ဳပ္ခန္းအေရွ႕မွ မ်က္လံုးၾကီးျပဴးျပီး ေမ့ေနတယ္ေလ ဘယ္လိုအရာမ်ိဳးကို ျမင္သြားရတယ္ဆိုတာေတာ့ အခုခ်ိန္ထိေမာင္ထူးကို ေမးလို႔မရေသးဘူး မနည္းနွာနွပ္ယူခဲ႔ရတယ္ … အလုပ္ပါထြက္ေတာ့မယ္လို႔ ေမာင္ထူးတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားတဲ႔ အထိပဲ … တရားခံကေတာ့ မိုးသီးေပါ့ေလ ဘၾကီးလဲ က်ိန္ဒဏ္ေပးခဲ႔ရေသးတယ္ … အေကာင္အထည္ေတာ့မေတြ႕ရဘူး ၾကိဳးကြင္းကိုရိုက္လိုက္ အဝတ္ကိုရိုက္လိုက္နဲ႔ ပါးစပ္ကလဲ မာန္ပါပါနဲ႔ေနာက္တစ္ခါ မလုပ္ဖို႕ေျပာရတယ္ … သံုးေလးရက္ေလာက္ ဘၾကီးရိုက္ျပီးတဲ႔အထိ အခ်ဳပ္ခန္းနံရံမွာ က်ိန္ရာေတြက မေပ်ာက္နိုင္ဘူး ထူးဆန္းတာတစ္ခုက ဘၾကီးက်ိန္းဒဏ္နဲ႔ရိုက္တုန္းက ၾကိဳးကြင္းနဲ႔အဝတ္ကိုပဲ ရိုက္ခဲ႔တာ … ဒါေပမဟ့္ ဒဏ္ရာေတြက အခ်ဳပ္ခန္းနံရံမွာ သြားေပၚေနတယ္ … အဲ႔ဒါကေတာ့ ဘၾကီးကိုယ္ေတြ႔ပဲေဟ့
သူတို႔လြတ္ရက္ေရာက္ျပီးဆိုရင္လည္း ေတာ္ရံုတန္ရံု ဝန္ထမ္းေတြကလဲ ျမင္ရတဲ႔အခ်ဳပ္သားေတြကိုေလာက္ပဲ ဂရုစိုက္ၾကတာေပါ့ ဝိဥာဥ္အခ်ဳပ္သားေတြက္ုိေတာ့ ဂရုမစိုက္မိဘူး အဲ႔ဒီအခါက်ရင္ သူတို႔ကလဲ သူတို႔လြတ္ရက္ကိုသိတယ္ … အခ်ဳပ္သံတိုင္ေတြကို တရက္ဆက္ေခါက္ျပီး အသံေပးေနတာ ဆူညံေနတာပဲ သြားၾကည့္ ဘာမွမျမင္ရဘူး ဒါေပမယ့္ အသံကေတာ့ၾကားေနရတယ္ ဟိန္းေဟာက္လဲမရေတာ့ဘူး ဒါဆိုေသခ်ာျပီး လြတ္ရက္ေစ့လို႔ပဲ စာအုပ္သြားၾကည့္လိုက္ရင္ အသံေပးေနတဲ႔ အခန္းနံပါတ္နဲ႔ လြတ္ရက္နဲ႔က ကြက္တိက်ေနျပီး။ လြတ္ရက္ေရာက္ရင္ သူတို႔မိသားစုကို အေၾကာင္းၾကားျပီး အဝတ္ကေလးကို ျပန္ေပးရတယ္ မိသားစုက ေရစက္ခ် အမွ်ေပးလို႔ရေအာင္ အဲ႔ဒီမွာထူးဆန္းတာက နွစ္ေပါင္းဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကာသြားပါေစ အခ်ဳပ္ခန္းထဲထည့္ထားတဲ႔ အဝတ္ကေတာ့ လြတ္ရက္အထိ ပိုးကိုက္ရာ မွဲ႔တစ္ေပါက္ေတာင္မစြန္းပဲ ရွိေနတုန္း … ဒီေလာက္အခ်ဳပ္ခန္းထဲမွာ ျခင္၊ယင္၊ၾကြက္ေတြေပါတာ အကိုက္ရာတစ္ခုမွ မရွိဘူး ေျပာရရင္ အခ်ဳပ္ခန္းထဲကို စထည့္တုန္းကအတိုင္းပဲ … တစ္ခ်ိဳ႔ၾကေတာ့ မိသားစုမရွိၾကဘူး အဲ႔ဒီလိုဝိဥာဥ္ေတြၾကေတာ့ လြတ္ရာကြ်တ္ရာသြားပါဆိုျပီး ဘၾကီး(ေထာင္မွဴး)ကိုယ္တ္ုိုင္ သြားပစ္ေပးရတယ္ … အဲ႔ဒါေတြက လြန္ခဲ႔တဲ့ နွစ္ေပါင္း(၃၀)ေက်ာ္တုန္းကေပါ့ အခုဝိဥာဥ္အခ်ုဳပ္သားေတြကိုေတာ့ ဘယ္လိုထိန္းခ်ဳပ္လဲဆိုတာ ဘၾကီးေတာ့မသိေတာ့ဘူး။
ဒီျဖစ္ရပ္ေတြက္ုိၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားခဲ႔တဲ႔ ပရေလာကဆိုတာ တကယ္ရွ္ိတယ္ဆိုတဲ႔ သက္ေသေတြျပနိုင္တာပဲေဟ့ …
(၁၉၈၀ ဝန္းက်င္မွ ဘၾကီးေအာင္၏ ေထာင္မွဴးၾကီးဘဝ ပရေလာကအေတြ႕ၾကံဳမ်ား)
****
စာေရးသူ- ထီးကေလး
(ရင္နွင့္ရင္း၍ေရးသားသည္)
Post a Comment
ယခု Website ေလးကို ၀င္ေရာက္ေလ့လာဖတ္ရႈၾကခဲ့ေသာ မိတ္ေဆြအားလံုးကို အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။
အကယ္၍အဆင္မေျပမႈ တစ္စံုတရာရွိခဲ့ပါက..
ယခုေအာက္က Comment Box တြင္ ...Comment ခ်န္ခဲ့ျပီး
အေၾကာင္းၾကားႏိုင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ...။
မိေကာင္းဖခင္ သားသမီးဆိုရင္
ရိုင္းရိုင္းစိုင္းစိ္ုင္းေျပာဆိုျခင္းသည္းခံပါ မိတ္ေဆြ!