*လူသားစားတဲ့သုဘရာဇာ** ဒုတိယ ဇာတ္သိမ္းပိုင္း

*လူသားစားတဲ့သုဘရာဇာ**
ဒုတိယ ဇာတ္သိမ္းပိုင္း

....ဒီေန႔ဟာ မွတ္ႀကီးရဲ့ေနာက္ဆုံးေန႔လို႔ဆိုရင္လဲမမွားေပ...

.....ဗ်ိဳ႕....ဦးမွတ္ႀကီး.....
.....ဟ...ငွက္ႀကီးတို႔ပါ့လား
....ဘာလဲ.....ထုံးစံအတိုင္းလား.....
.....အင္း......
....အဲ့လိုပဲဆိုရမွာပဲဗ်....
....ဒါေပမဲ့....တို႔ ကရင္ေတာ့မဟုပ္ဘူးဗ်.....
....ဗမာတေယာက္ပဲ......
....ေဟ.....
....ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ.....
.....ဘယ္လိုျဖစ္ရမွာလဲ ရြာထဲက ေဒၚစာမတို႔အိမ္မွာ
 မေန႔ကဗမာနတ္ကတယ္ေလ......
....ေအး......
...ဆိုပါဦး....နတ္ကေတာ့ဘာဆက္ျဖစ္လဲ......
......အင္း....နက္ကေတာ့......နတ္ထဲပါလာတဲ့
ဆိုင္းအဖြဲ႕က ပတ္မတီးတဲ့အေကာင္ေလ.....
ပတ္မထုေနရင္း မူးတယ္ဆိုၿပီး ေနာက္ကိုလန္က်သြားတာ
တခါထဲကိစၥပ်က္တာပဲ....က်ဳပ္အထင္
အာ႐ုံေၾကာပ်က္သြားပုံပဲ......
.....ဟုပ္ၿပီ.....
....ဒီေတာ့ ငါကဘာလုပ္ရမွာလဲ....
....က်င္းတူးထားေပးေပါ့ဗ်ာ.....
....ေဟ.....မီးမတင္ဘူးလားကြ...
....မတင္ဘူးဗ်....သူတို႔ကဗမာဆိုေတာ့ ေျမပဲျမႇုတ္မယ္တဲ့..
...ဒီေကာင့္အရပ္က ၆ေပေက်ာ္တယ္ဆိုေတာ့
က်င္းကိုရေပအက်ယ္ေလာက္တူးထားေပး.....
အနက္ကေတာ့ ၆ေပဆိုရၿပီ......
.....ေအးပါကြာ.....
.....ဒါနဲ႔ အေလာင္းကဘယ္ေတာ့ခ်မွာလဲ.....
....ခုေန႔ခင္း၁၂နာရီေလာက္ခ်မယ္...
....ေဟ.....
...၃ရက္မထားဘူးလား.....
....မထားဘူးဗ်....ဒီေကာင္ကတေကာင္ႂကြက္ေဆြမရွိ
မ်ိဳးမရွိဆိုပဲ....ဒါ့ေၾကာင့္ ခုေန႔ခင္းခ်မွာ....
......က်ဳပ္ျပန္ၿပီ......
....ေရာ့....ေငြ၅ရာ ခင္ဗ်ားအတြက္
လကၻက္ေျခာက္ကြမ္းဘိုးေပးခိုင္းလိုက္တာ.....
ေအး....ေအး.....
....စိတ္ခ်....အကုန္အဆင္ေျပေစရမယ္......
....မွတ္ႀကီးတေယာက္ ဝမ္းသာလုံးဆို႔သြားသည္....
....တရက္ေက်ာ္ေက်ာ္သာရွိေသးေသာ ႐ုပ္မပ်က္ေသးတဲ့
အေလာင္းတေလာင္းလာေတာ့မယ္ေလ....
ဝမ္းသာလြန္းလို႔ မွတ္ႀကီးထကလိုက္သည္....ၿပီးေတာ့ တဲေပၚမွေပါက္တူး
တလက္ယူၿပီး ေလေလးတခၽြန္ခၽြန္ျဖင့္ က်င္းစတူးလိုက္သည္.....
....၂နာရီခန႔္တူးၿပီးေတာ့ အလ်ားရေပ အနက္၆ေပရွိေသာ
 က်င္းတခုၿပီးသြားေလသည္.....
....က်င္းတူးၿပီးေတာ့ ခနထိုင္ၿပီးအေမာေျဖေနလိုက္သည္....
.....အဲ့အခ်ိန္မွာပဲ....
...ေနာင္ေဝ.....ေဝ.....ေဝ
...ေနာင္...ေဝ...ေဝ....
....ေဟာ....
....လာကုန္ၾကၿပီ.......
.....သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ အေခါင္းကိုထမ္းလာေသာ
လူအေယာက္၂ဝခန႔္ပါသည့္အဖြဲ႕ဟာ သခ်ႋုင္းထဲဝင္လာၾကသည္.....
........အဲ့ခ်ိန္မွာ မွတ္ႀကီးက ေျမစာခဲတခုကိုေကာက္ၿပီး
အေခါင္းကိုလွန္းေပါက္လိုက္သည္.....
.....ဝွီး......
....ဖုတ္......
....မလာနဲ႔.....မလာနဲ႔......လူျပည့္ေနၿပီ.....
.....တေယာက္ထဲပါ......ကိုဘတင္တေယာက္ထဲပါ....
.....ေနာင္မလာေတာ့ပါဘူး.......
....ေအး......တေယာက္ပဲေနာ္......
.....ဟုပ္ကဲ့ဗ်ိဳ႕.......
....ဒါျဖင့္ေခၚခဲ့......
.....က်င္းေဘးသို႔အေခါင္းေရာက္ေသာအခါ
အေခါင္းအဖုံးကိုမွတ္ႀကီးဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္........
.....အလို......
....အေလာင္းဟာ အသက္၃ဝအရြယ္လူငယ္
တဦးျဖစ္သည္......အဆီအသားမ်ား တင္းအိျပည့္ၿဖိဳးလၽွက္ရွိၿပီး
တေန႔ေက်ာ္တာေတာင္ အနံမထြက္ေသးေပ......
.....မွတ္ႀကီးတေယာက္ အေလာင္းကိုၾကည့္ၿပီး
သြားရည္မ်ားပင္က်လာသည္......
.....ဗ်ိဳ႕....ဆရာမွတ္.....ဘာၾကည့္ေနတာလဲ....
.အေခါင္းကိုေျမခ်ရေအာင္ေလ.......
...ငွက္ႀကီး ေျပာခါမွသတိရၿပီး....
....ေၾသာ္......ေအးပါကြာ......
.....ဒီေကာင္ေလးအေလာင္းကိုၾကည့္ၿပီးသနားလို႔ပါကြာ......
....ဟားဟား.. ..ဆရာမွတ္ကေတာ့လုပ္ၿပီ...
....ကဲ...ေျမခ်ၾကစို႔....
....ေအး......ခ်မယ္.....
....သုဘရာဇာ မွတ္ႀကီးနဲ႔ ကေစာ္သမားငွက္ႀကီးဟာ
အေခါင္းကိုႀကိဳးဆိုင္းၿပီး က်င္းထဲသို႔ခ်လိုက္သည္.....
.အဲ့ေနာက္ ေျမျပန္ဖို႔ၿပီး
 လက္စသပ္လိုက္သည္.....
.....ကဲ....ဆရာမွတ္.....
.....ကိစၥလဲၿပီးၿပီ.....က်ဳပ္တို႔လဲျပန္ေတာ့မယ္....
....ေအး....ျပန္ၾက....ျပန္ၾက.....
.....ငွက္ႀကီးတို႔အဖြဲ႕ျပန္သြားေသာအခါ ေျခလက္မ်ားေဆးၿပီး
ဇရပ္ေပၚတက္ခါ ညၾကလုပ္မည့္အလုပ္အတြက္
တေရးတေမာအိပ္ၿပီးမွတ္ႀကီးအေမြးလိုက္ေလေတာ့သည္.....
............
..............အူးးစ္.....ဝူးးး.......
.....
........လျပည့္ညမို႔ ထိန္ထိန္သာေနေသာ လေရာင္ေအာက္တြင္
 ေတာေခြးမ်ား၏ဆြဲဆြဲငင္ငင္အူေနေသာ
အသံမ်ားကလဲ အဆက္မပ်က္ၾကားေနရသည္.......
.....ဒိုက္ပ်က္သုသာန္ႀကီးထဲမွာေတာ့ ေခၽြးသံတလုံးလုံးျဖင့္
အလုပ္ရႈတ္ေနေသာလူတဦးကေတာ့.....
သုဘရာဇာ မွတ္ႀကီးျဖစ္သည္....
.......ေန႔ခင္းက ျမဳတ္ခဲ့ေသာ အေလာင္း
ကိုျပန္ေဖာ္ေနျခင္းျဖစ္ည္....
.....ဒုတ္.....
.....ဒုတ္....
.....ေဟာ........ရၿပီ.....
....အေခါင္းေပါက္တူးနဲ႔ျခစ္မိတဲ့အသံထြက္လာေတာ့....
မွတ္ႀကီးအားတက္သြားသည္......လက္ထဲမွ
 ေပါက္တူးကိုပစ္ခ်ၿပီး အေခါင္းကို လက္ျဖင့္ယက္လိုက္သည္....
..ေျမစာမ်ားဖယ္ၿပီးေသာအခါ.....
...အေခါင္းကိုဆြဲဖြင့္လိုက္သည္........
.....ကၽြီ......
.....ေဝါ့.....ထြီ....
....အေလာင္းထံမွထြက္လာေသာ ပုပ္အက္အက္
အနံ့ေၾကာင့္ မွတ္ႀကီးၿပိဳ႕တက္သြားသည္......
....သို႔ေသာ္ကိစၥမရွိ......ဒီအခ်ိန္မွာဒီေလာက္ေတာ့
ရွိမယ္ဆိုတာ မွတ္ႀကီးသိထားၿပီးသား.....
.......မွတ္ႀကီးဟာ အသင့္ပါလာေသာႀကိဳးျဖင့္
အေလာင္း၏လည္ပင္းကိုႀကီးခ်ည္ၿပီး
အေပၚသို႔ဆြဲတင္လိုက္သည္....
....ေျဖာ.....ေဗ်ာ......
အီး......
....ေလးလိုက္တာကြာ...
.....အေလာင္းေကာင္ က်င္းေပၚေရာက္ေတာ့
မွတ္ႀကီးခဏအေမာေျဖလိုက္သည္........
.....အေမာေျပေသာအခါ......အသြားကိုအိေနေအာင္ေသြး
ထားေသာထန္းလွီးဓားျဖင့္ အေလာင္းကိုရင္ခြဲၿပီး
အသည္း ႏွလုံး အဆုတ္ မ်ားကိုျဖတ္ေတာက္ၿပီး
ပုံးထဲထည့္လိုက္သည္......
....ထိုအခ်ိန္မွာ....
.....အူစ္.......အူးးစ္.. .ဝူး....
....ဂစ္.....ဂစ္....
....ဟာ.......
....သခ်ႋုင္းဝမွ ေခြးအူသံႀကီး႐ုတ္တရက္ေပၚလာၿပီး မွတ္ႀကီးရဲ့
 ေခါင္းေပၚမွငွက္ဆိုးတေကာင္ေအာ္ၿပီးျဖတ္ပ်ံသြားသည္.......
......ေတာက္......
.....နိမိတ္မရွိနမာမရွိ အကုသိုလ္ေကာင္ေတြ......
....မွတ္ႀကီးဟာ ပါးစပ္မွက်ိန္ဆဲလိုက္ၿပီး အေလာင္းေကာင္၏
 ေပါင္ႏွစ္ဘက္ႏွင့္လက္ႏွစ္ဘက္ကို ခုတ္ျဖတ္လိုက္သည္......
......ဒုတ္....
....ဒုတ္......
........ရၿပီ..........
.....၁ဝရက္စာေတာ့အသာေလးပဲ........ဟား....ဟား.....
.....မွတ္ႀကီးတေယာက္ ကို႔အေတြးနဲ႔ကိုယ္
 ေက်ေက်နပ္နပ္ ရိီလိုက္စဥ္မွာပဲ.......သူ႔ေနာက္
မွေျခာက္ကပ္ကပ္ အသံႀကီးတသံထြက္လာေလသည္.........
......ဟင္းး ဟင္းးး.. ..ဟင္းး
....ဟာ......အမေလး.....
....အသံၾကားသျဖင့္ ေနာက္သို႔မွတ္ႀကီးလွည့္ၾကည့္
လိုက္ေသာအခါ.......သူ႔ကိုငုတ္တုတ္ထိုင္ၾကည့္ေနေသာ
မဲမဲအေကာင္ႀကီးတေကာင္.........မ်က္စိက
လေရာင္ေအာက္တြင္ နီရဲေနသည္......
ပါးစပ္ထဲမွာလၽွာနီးႀကီးဟာ ေျမႀကီး
သို႔ေထာက္လၽွက္ရွိေနၿပီး.....မွတ္ႀကီးကို
စူးစူးရဲရဲၾကည့္ေနသည္.....
......အမေလး....
.....ဘာ....ဘာႀကီးလဲ.......
.....ဟင္းးး.. .ဟင္းးး
.....ငါလား......မင္းစားဘို႔လုပ္ေနတဲ့အေလာင္းက ငါ့အေလာင္းပဲ.......
.....ဟာ.........
......မင္းက....ငါ့အသားကိုအရမ္းစားခ်င္ေနတယ္ေပါ့......
....စားရေစမယ္......ငါကိုယ္တိုင္ခြန္းေကၽြးမယ္.....
အူးးစ္ ဝါး.....ဟား...ဟား....
.....အမေလး....ေၾကာက္ပါၿပီဗ်......မလုပ္ပါနဲ႔.......
.....ဘာအခုမွေၾကာက္ပါၿပီလဲ.....လာခဲ့.......
.......အား.......
.......ေၾကာက္ပါၿပီ.......
.....မစားပါရေစနဲ႔ဗ်....
....အူး....ဖ႐ူးး.....ႁပြတ္.......
.....ဟစမ္း....မင္းပါးစပ္ဟလိုက္.....
....မဟဘူးလား......
.....ဘုန္း....အင့္........
........အား........
......တေစၧႀကီးဟာ မွတ္ႀကီးကိုခ်ဳတ္ၿပီး ပုံးထဲမွအသား
တုံးေတြကို ပါးစပ္ထဲထိုးသြင္းသည္.....
......ၿမိဳခ်စမ္း....ၿမိဳခ်စမ္း.....
.......ႁပြတ္....ဂလြိ......ေဝါ့....
.....ေဟ့ေကာင္.....ျပန္မအန္နဲ႔.......
....ၿမိဳခ်စမ္း.......
.....ေၾကာက္ပါၿပီဗ်.. .......ေနာင္ကိုလူသားမစားေတာ့ပါဘူး.....
....ဘာကြ.......မစားလို႔မရဘူး.......
....ျဖဲစမ္း.....မင္းပါးစပ္ျဖဲစမ္း.......
.....မျဖဲဦးကြာ.......ေဖာင္း......အ
...ဂေလာက္.......အူး...ဝူး......
.....တေစၧႀကီး၏ရိုက္ခ်က္ေၾကာင့္ မွတ္ႀကီးအာလြဲသြားသည္.....
ပါးစပ္ကလဲ ဗလုံးဗေထြး ျဖင့္ေအာ္ေသာ္လဲမရ......
တေစၧ ႀကီးဟာ မွတ္ႀကီး၏ပါးစပ္ကိုမညႇာမတာဆြဲျဖဲပီး ပုံးထဲမွ
လူအသည္း ႏွလုံးႏွင့္အဆုတ္ေတြကို
ပါးစပ္ထဲထိုးသြင္းလိုက္သည္.......
....ၿမိဳခ်......ဒါကုန္ရင္ၿပီးၿပီ.....ၿမိဳခ်စမ္း......
......အု...ဝူး.......ႁပြတ္........ဖလြတ္.....
.....ျပန္မအန္နဲ႔......အူး....ဖူး......
....တေစၧႀကီးဟာမွတ္ႀကီးျပန္မအန္နိုင္ေအာင္
ပါးစပ္ကိုသူ႔လက္ဝါးႀကီးျဖင့္အတင္းဖိပိတ္ထားသည္.....
.....အူစ္.. ..ဝူး.....ဂလု........
.....ဟား.....ဒီလိုမွေပါ့ကြ..........
....မင္းက လူသားသိပ္ႀကိဳက္တဲ့အေကာင္ဆိုေတာ့
ငါကေစတနာနဲ႔ေကၽြးတာပါ......မင္းဗိုက္ႀကီးကိုျပန္ၾကည္စမ္း......
.....အူစ္.. ...ဂူးး.......အား...
.......လူသားအစိမ္းမ်ား မခ်ိမဆန႔္ၿမိဳထားရသျဖင့္
မွတ္ႀကီး၏ဗိုက္မွာ ဆန္အိတ္ႀကီးလို႔
ဖူးေဖာင္းၿပီးေျပာင္တင္းေနသည္......ဗိုက္ထဲက
အစာအိမ္ပါကြဲသြားသျဖင့္ မွတ္ႀကီး၏ စအို
 ငယ္ပါ ပါးစပ္ ႏွာေခါင္းမ်ားမွ ေသြးမ်ားလၽွံထြက္လာသည္..
....ကဲ......
.....လူသားေတြကို တနင့္တပိုးၿမိဳၿပီးၿပီဆိုေတာ့
 ျပန္ၿပီးအန္ထုတဘ္ို႔ပဲက်န္ေတာ့တယ္.......
......ဒီတခါေတာ့ ခုနလိုမတရားမလုပ္ေတာ့ပါဘူးကြာ
.....ညႇင္ညႇင္သာသာေလးလုပ္မွာပါ......
......ကဲ......
.....ဒီေလာက္ေတာင္လူသားႀကိဳက္တတ္တဲ့အေကာင္
......ဖုန္း......အူစ္
......ဘုန္း......
....ေဖာင္း.....ဗ်စ္......ဗ်စ္.......
......အူးးစ္.. ....ဂူးး......ေျဖာ..........ေျဗာ......
.......ေျပာင္တင္းဖူးေဖာင္းေနေသာ မွတ္ႀကီး၏ ဗိုက္ကို တေစၧႀကီးက သူ႔ရဲ့ဖေႏွာင့္ႀကီးႏွင့္အားရပါးရ ေပါက္ခ်လိုက္ရာ.....ဗိုက္တခုလုံး ဖုန္းခနဲကြဲထြက္သြားၿပီး.....မခ်ိမဆန႔္ျပင္းထန္ေသာေဝဒနာႀကီးနဲ႔အတူ မွတ္ႀကီးတေယာက္အသက္ေပ်ာက္သြားရွာေလေတာ့သည္............
.......
.........ေနာက္တေန႔မွာေတာ့......ဒိုက္ပ်က္သုသာန္ထဲမွာ
က်င္းတက်င္း..အေခါင္းတခု အေလာင္းႏွစ္ေလာင္းကို
ရြာသားမ်ားကေတြ႕ရွိခဲ့သည္......အေလာင္း၂ေလာင္းထဲမွာ
တေလာင္းကေတာ့ ေျခလက္အူအသည္းမ်ား
မရွိေတာ့သည့္အေလာင္းတေလာင္းႏွင့္
ရင္ဘက္ေပၚတြင္ႀကီးမားေသာေျခရာႀကီးနဲ႔အတူ
ဗိုက္ကြဲ၍ေသဆုံးေနေသာ အေလာင္း
တေလာင္းျဖစ္ေလေတာ့သည္........
✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖

ၿပီးပါၿပီ

ေမာင္ေဂၚလီ(ဟသၤာတ)
Credit - စိတ္ေျခာက္ျခားဖြယ္ ပရေလာကနယ္​